Kendinizi 3 kelimeyle tanıtır mısınız? Bu soruyu soranlar acaba kelimelerin gücüne mi inanıyorlar yoksa bir insanın üç kelimeden ibaret olabileceğine mi? Bilemiyorum. Şöyle bir düşündüm de o üç kelimeyi asla bulamayacağım.
Bu yüzden şimdilik bu kelimeleri unutuyorum girişle gelişme bölümleri arasında bir bağ arayanları üzerek insanın kendisiyle savaştığı arenaya geçiyorum. Depresyon denen o müthiş mekana.
Burası özgür olabildiğiniz tek yer. Ağlıyorsunuz, ağlıyorsunuz ve bir bakmışsınız kahkahalarla gülüyorsunuz. Niye diye soran yok çünkü siz şu anda her şeyi yapabilirsiniz. Hiç konuşmadığınız bir insana selam verebilir en yakın arkadaşlarınıza sırtınızı dönebilirsiniz. Pekala çığlık atabilir ya da her şeyi içinize atıp susabilirsiniz. Siz şu an özgürsünüz.
Depresyona hoşgeldiniz.
Burası öyle bir yer ki mutluluk virüsü uygun koşulları sağlayıp ortaya çıktığı an sizi kovar. Mutluyken kimseyi depresyonda olduğunuza inandıramazsınız, kendinizi bile işte bu nedenle gerçeklerden kaçamazsınız. Ama üzülmeyin çevrenizdeki herkes her şey sizi tekrar oraya göndermek için elinden geleni yapacaktır. Depresyon bileti için puan biriktirmeye daha siz depresyondan çıkmadan başlar bu yakın çevreniz.
Dünyaya hoşgeldiniz.
Şu an nerde olduğumu bilmiyorum ama hiçbir şeyi umursamadığım, insanları takmadığım, Aman beee dediğim zamanın geçtiğini hissediyorum sanırım gerçekliğe dönüyorum.
Dert etmiyorum ama bir sonraki yolculuk yakındır.
Ayrıca depresyon rezervasyon istemez, kalacağınız gün sayısına karışmaz, yanınızda birilerini getirebilecek kadar şanslıysanız size grup indirimi yapar. Sonsuza kadar orada kalmak isteyenlere de sonsuza kadar kucak açar.
Uzun lafın kısası,
Depresyon güzeldir.
bu yazı çok güzeldir.
YanıtlaSil